Böğürtlen Kışı

                         " Kalbinizin derinliklerinde işlenen acıyı, tek kelimeyle nasıl dile getirirsiniz?"

     Böğürtlen Kışı romanı Sarah Jio tarafından yazılmış bir kitap. İtiraf etmek gerekirse Sarah Jio’nun kitapları birbirine çok benziyor. Ben Böğürtlen Kışı’ndan önce Gündüzsefası'nı okumuştum. Aynı türde iki kitap da bana yetti. Bu yüzden Sarah Jio’nun başka bir kitabını daha almaya gerek duymadım.

     Bu okuduğum iki kitap da gerçekten beni çok etkiledi ve kitabın her sayfasında yaşadığım dünyadan tamamen ayrıldım sanki.

     Konusundan söz etmek gerekirse, Vera Ray para kazanmak için otelde çalışan, balıkçı bir babanın kızı. Annesi evi geçindirmek için varlıklı ailelerin çocuklarına bakıyormuş ancak Vera onu çok geçmeden kaybetmişti. Charles ise soylu bir aileden gelen ama tuhaf bir biçimde kendini oraya ait hissetmeyen yakışıklı bir adam. Çok yakında Vera, Charles’la tanışacak ve hayatı büsbütün değişecekti.  Charles ona hayatında hiç yaşamadığı duyguları yaşatacak ve bir bebek verecekti. Ancak mutlu son yalnız masallar için geçerliydi. Vera’nın oğlu Daniel 1933 yılında henüz 3 yaşında iken kaçırılmıştı. Polisler onun kaçmış olduğunu ve geri döneceğini bu yüzden aramaya bile gerek olmadığını düşünüyorlardı. Vera eğer Charles ile evli olsaydı oğlunun anında bulunacağına emindi ancak şimdi böğürtlen kışının tam ortasında minik Daniel’i yalnız başına aramak zorunda kalacaktı.

     Claire Aldrige, bu hüzünlü hikayeden tam 80 yıl sonra böğürtlen kışını araştırmak üzere görevlendirilmiş bir gazetecidir. Evliliğinde sorunlar yaşayan Claire aynı zamanda kendi hüznünü de yanında taşıyordur. Araştırmalarının sonucunda büyük bir sırrı keşfeden Claire yaşama yeniden tutunmaya karar vermiştir.

     Kararlılığı, ısrarcılığıyla çok başarılı olan Claire Aldrige, evlat acısıyla yanıp kavrulan, gözyaşları hiç dinmeyen Vera Ray, aşkını kalbine gömen, kibar ve nazik Charles ve büyüklerin oyunlarının ortasında olan, hep bir tarafı eksik kalmış Daniel. Karakterleriyle bile insanları içine çeken bir roman.

     Roman Seattle’da geçiyor. Sarah Jio romanı iki ayrı zamana 1933 ve 2013 yıllarına ayırmış. Hikaye çok güzel bir biçimde anlatılmış. Yazarın bir bölümde Vera’nın hüzünlü hikâyesinden bahsetmesi, diğer bölümde ise Claire’in yaşamından bahsetmesi ve bu ikisinin aynı zamanda yürümesi Sarah Jio’nun kitabını kesinlikle daha çekici bir hale getirmiş.

     Kitaptan çok beğendiğim ve doğru bulduğum bir yeri sizinle paylaşmak istiyorum. “”Bee yengem her zaman der ki, çoğu insanın sandığının aksine geçek arkadaş, sen zor zaman geçirirken yanında olan değildir.” Diyerek başını iki yana salladı. “Bunu herkes yapar.” Yengeme göre gerçek arkadaş, kendisi mutlu değilken senin mutlu olmana sevinen, hatta mutluluğunu kutlayan kişidir.”

     Böğürtlen kışı evlat acısını herkese hatta çocuğu olmayan kişilere bile derinde yaşatmıştır. Kitapta bununla ilgili bir söz de var. “Çocuklar annelerinden önce ölmemeli.”

     Böğürtlen Kışı aşkı, umudu ve umutsuzluğu derinden anlatan muhteşem bir kitap. İnsan okurken sanki yaşıyor, kitabın içine giriyor.

     Son olarak bir cümle ile özetlemek gerekirse bu roman umutsuzlara umut ışığı verirken, bazı acıların hiç geçmeyeceğini, bazı sevgilerin ise asla bitmeyeceğini anlatıyor. Mesela anne sevgisi...